Centraal aan de AS Hurdegaryp

Via dit project geeft Hurdegarijp een kijkje keuken van het culturele speel van Hurdegaryp. 

Hurdegarijp gaat zich presenteren.

Hardegarijp is al in de 13e eeuw of eerder ontstaan. Het dorp heeft niet altijd op de plaats gelegen waar de kern tegenwoordig ligt. De "reep met harde grond", bestaande uit zandgrond, ligt ongeveer bij de huidige Zomerweg. Geologisch gezien is goed te verklaren dat men zich hier vestigde. De landerijen rondom Hardegarijp bestaan uit ingeklonken zeeklei. Het dorp zelf lag en ligt iets hoger omdat zand niet inklinkt. Naar verluidt kwamen inwoners van het nabijgelegen dorp Tytsjerk zelfs met hun vee naar Hardegarijp als te veel landerijen blank stonden. Daar waar tegenwoordig het ijsbaancomplex It Koopmans-boskje/Kanovijver is gesitueerd, stond vanaf de 13e eeuw een uit kloostermoppen opgetrokken kerk met zadeldak. De straatnaam Preesterlânswei herinnert nog aan de landerijen behorende bij de kerk uit die tijd. Daarnaast worden er nog kapotte middeleeuwse dakpannen en stenen gevonden op het naastgelegen volkstuinencomplex, waarschijnlijk afkomstig van deze kerk.

Eind veertiende eeuw werd in Hardegarijp de Grovestins gebouwd. Het bouwwerk leek op de Schierstins in Veenwouden, die vandaag de dag nog wel bestaat. De Grovestins werd in 1829 afgebroken na een brand. Tegenwoordig zijn de omtrekken van de gracht nog wel terug te vinden, bij het Hoeksterpaed. Onderstaande link geeft meer informatie over de historie van de Grovestins.

In de loop van de zeventiende en achttiende eeuw verplaatste de dorpskom zich naar het noorden en in 1711 werd een begin gemaakt met de bouw van de tegenwoordige kerk aan de Rijksstraatweg. Een aantal grafzerken uit de oude kerk werden in de toegangsruimte van de nieuwe kerk in de binnenmuur gemetseld.

De bevolking van Hardegarijp was voor het overgrote deel agrarisch gericht. Een aantal statige boerderijen langs de Rijksstraatweg en Zomerweg herinneren hier nog aan. Het dorp heeft echter zijn vooruitgang vooral te danken aan de laagveenderijen eromheen. De naam Burgerveenstervaart herinnert nog aan die tijd van de uitveenderij.

In 1830 werd de Zwarteweg die van 1528 tot 1531 was aangelegd, doorgetrokken als rijksweg naar Groningen. Hardegarijp werd een halteplaats van de postkoets, het officiële dorpswapen is dan ook een koperen posthoorn, op een rood-zwart-rode achtergrond, verticaal gescheiden door twee dunne witte strepen.

In Wandelingen van mijnen oud-oom den opzigter - in 1841 door M. de Haan-Hettema, uitgegeven bij W. Eekhof te Leeuwarden - wordt Hurdegaryp beschreven als: "Een vrij lange streek huizen met kerk in het midden". Lopend over het Slagtepad (de huidigeSlachtedyk) constateert de schrijver: "Dit smalle voetpad aan weerskanten door eene sloot afgescheiden van het met poelen en moerassen doorsneden rietveld bood niets ter beschouwing aan."

Tegenwoordig is Hardegarijp een forenzendorp met veel nieuwbouw, gelegen aan de eerder genoemde provinciale weg en spoorlijn. Ten noorden van het dorp ligt natuurgebied het Bûtenfjild. Ten westen ligt de voormalige zandwinningsput Het Zwarte Gat, met rondom wat bosjes. Ten zuiden ligt de Kanovijver (ook wel: Koopmansboskje), o.a. biotoop van de ijsvogel en een plek waar 's winters veel wordt geschaatst vanwege de beschutte ligging. Ten zuidoosten ligt het natuurgebied Dobben Hurdegarypsterwarren.

De ligging aan de provinciale weg en spoorlijn Leeuwarden-Groningen heeft Hardegarijp gemaakt tot wat het nu is. Met de toekomstige aanleg van de Centrale As zal vermoedelijk de hoeveelheid doorgaand verkeer in het dorp verminderen door de aanleg van een noordelijke rondweg.

Het consulaat van Mauritanië

Hardegarijp was ook de standplaats van de architect Abe Bonnema. Na zijn dood kreeg zijn monumentale villa de bestemming alsconsulaat-generaal van Mauritanië.