"Makers krijgen te maken met spelers met een volle rugzak aan verhalen en ervaringen" 

Pijnlijke Melodie het land in

Het Lang Leve Kunst Fonds sprak Marianne Barendsen, coördinator van het theaterproject 'Pijnlijke Melodie het land in'. Ze bedacht een raamwerk voor een theatervoorstelling, gespeeld door ouderen. Inmiddels zijn er in vier steden al theaterprojecten afgerond en staan er ook al vier nieuwe in de startblokken. Marianne vertelt over dit bijzondere project en over het werken met de doelgroep ouderen.    

Kun je kort uitleggen hoe Pijnlijke Melodie is ontstaan? 

Het is ontstaan met het idee dat het vanzelfsprekend zou moeten zijn dat er theaterscholen bestaan voor iedereen die dat op latere leeftijd zou willen. Net zoals dat het vanzelfsprekend is dat er jeugdtheaterscholen zijn. Ik werkte destijds voor ‘De Engelenbak’, een amateurtheater in Amsterdam. Het aanbod voor ouderen om zelf toneel of theater te beoefenen, was er nauwelijks.

Met dat idee ben ik samen met dansdocent Tineke Veenhof, in 2010 een theaterschool voor 55+ gestart: Grey Vibes. Daar bleek dat de behoefte er niet alleen vanuit de oudere deelnemers was, maar ook bij de theatermakers en docenten. 

Zo zijn we cursussen en voorstellingen gaan maken in Amsterdam en Den Haag. In Den Haag hebben we op een gegeven moment met regisseur Jeroen de Graaf en muzikaal leider Roeland Drost een voorstelling gemaakt over de kritieke toestand in de ouderenzorg: Pijnlijke Melodie. We speelde deze voorstelling in een leegstaande gang van een ziekenhuis, ook voor studenten van opleiding Zorg en Welzijn van het ROC. Die waren gelijk heel enthousiast. Ze kregen na de voorstelling een workshop met de spelers, de ouderen zelf dus, en daar volgden weer hele mooie gesprekken uit. 

Toen kwam er vanuit de fondsen (destijds nog RCOAK en Fonds Sluyterman van Loo) het verzoek: heb je een succesproject dat we voort kunnen zetten en waar we in kunnen investeren? Pijnlijke Melodie in Den Haag was een succes, omdat het over een actueel thema ging, een gesprek op gang bracht, en er was een mooie samenwerking met de zorgopleidingen. Zo is Pijnlijke Melodie verder het land in gegaan. 

Hoe gaan de spelers onderling met elkaar om? 

Er komen altijd vriendschappen uit voort. En er zijn zelfs de nodige liefdes ontstaan! Dat is natuurlijk prachtig. Je ziet ook dat spelers zorg dragen voor elkaar. Ze zoeken elkaar bijvoorbeeld op in het ziekenhuis, of ze gaan wandelen met de man van een van de spelers die dementie heeft. Dat draagt bij aan het gezonder ouder worden. 

Natuurlijk gaat het soms ook moeizaam. Ouderen zijn vaak mondig en kunnen heel eigenwijs zijn. Het kan af en toe best een kleuterklas of kippenhok worden. Dat is voor de makers niet altijd makkelijk, want zij zijn een stuk jonger. Wat heel leuk is, maar het is niet altijd makkelijk. 

Daar tegenover staat dat de ouderen die meedoen wel heel gretig zijn. Ze willen graag leren en er is een hoge mate van commitment. Makers krijgen te maken met spelers met een volle rugzak aan verhalen en ervaringen. Dat is heel fijn om mee te werken. 

Meer lezen? 

Het volledige interview is te vinden op de website van Lang Leve Kunst Fonds.

Tekst: Lang Leve Kunst Fonds
Illustratie: Lang Leve Kunst Fonds